Jesus Freak Bible

Najlepsza pomoc

Gdybyśmy mieli podać jedną osobę do naszego życiowego numeru alarmowego, kto by to był? Każdy z nas na co dzień potrzebuje wsparcia. Gdzie go szukamy? Kto jest pierwszą osobą, lub co jest pierwszą rzeczą, ku której się zwracamy? Wydaje się, że przynajmniej czasami łatwo jest nam zapomnieć, jak potężnego mamy Pomocnika.

Autor Psalmu 121, powiedział:

1 Oczy moje wznoszę ku górom: Skąd nadejdzie mi pomoc? 2 Pomoc moja jest od Pana, Który uczynił niebo i ziemię.

Nieznany psalmista przekazał tutaj pewną bardzo ważną myśl. Gdy w naszym życiu nadejdzie taki moment, że nasze siły przestaną wystarczać, możemy się rozglądać, skąd nadejdzie pomoc; możemy szukać jej w wielu miejscach. Prawdziwa pomoc pochodzi jednak od Boga – Stwórcy nieba i ziemi. Oczywiście, nie wszystkie miejsca, w których możemy szukać są złe, a niektóre to wprost sposób w jaki w naszym życiu Bóg może działać. Takim miejscem jest na przykład Kościół, którego jedną z głównych funkcji jest to, by Boże dzieci mogły się wzajemnie kochać i wspierać. Nawet Kościół jednak nie ma wartości sam w sobie ale w tym, że został On ustanowiony i Jego głową jest Jezus – żywy Bóg.

Pewien czas temu popularne, przynajmniej w pewnych kręgach, były słowa z 40 rozdziału Księgi Izajasza: „Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają”. Werset ten pojawiał się na koszulkach, dzielono się nim w mediach społecznościowych i był jednym z tych fragmentów, który był bardzo chętnie przytaczany w ramach zachęty i pocieszenia. Bardzo rzadko jednak słyszałem wcześniejsze wersety z tego rozdziału. Chociaż jest to dłuższy fragment, warto go przytoczyć ponieważ pokazuje dlaczego Bóg jest właśnie tym Pomocnikiem, któremu można ufać i którego pomoc ma tak wielką wartość. Zaczynając od wersetu 10:

10 Oto Wszechmocny, Pan przychodzi w mocy, jego ramię włada. Oto ci, których sobie zarobił, są z nim, a ci, których wypracował, są przed nim. 11 Jak pasterz będzie pasł swoją trzodę, do swojego naręcza zbierze jagnięta i na swoim łonie będzie je nosił, a kotne będzie prowadził ostrożnie. 12 Kto zmierzył swoją garścią wody i piędzią wytyczył granice niebiosom? A kto korcem odmierzył glinę? Kto zważył na wadze góry, a pagórki na szalach wagi? 13 Kto kieruje Duchem Pana, a czyja rada pouczyła go? 14 Z kim się naradzał, aby nabrać rozumu i nauczyć się właściwej drogi? Kto uczył go poznania i wskazał mu drogę rozumu? 15 Oto narody są jak kropla w wiadrze i znaczą tyle, co pyłek na szalach wagi, oto wyspy ważą tyle, co ziarnko piasku. 16 Nawet Libanu nie starczy na ogień ofiarny, a jego zwierzyny na całopalenie. 17 Wszystkie narody są niczym u niego, uważa je za pustą nicość. 18 Z kim więc porównacie Boga i jakie podobieństwo mu przeciwstawicie? 19 Czy bałwana, którego ulał rzemieślnik, a złotnik powlókł złotem i przylutował srebrne łańcuszki? 20 Kogo z powodu ubóstwa na to nie stać, obiera sobie drzewo nie próchniejące, wyszukuje sobie zręcznego rzemieślnika, aby sporządził bałwana rytego, który się nie chwieje. 21 Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście? Czy wam tego nie opowiadano od początku? Czy nie pojmujecie tego dzieła stworzenia ziemi? 22 Siedzi nad okręgiem ziemi, a jej mieszkańcy są jak szarańcze; rozpostarł niebo jak zasłonę i rozciąga je jak namiot mieszkalny. 23 Książąt obraca wniwecz, sędziów ziemi unicestwia; 24 Zaledwie ich zaszczepiono, zaledwie ich zasiano, zaledwie zakorzenił się ich pień w ziemi, gdy powiał na nich, usychają, a burza unosi ich jak plewę. 25 Z kim więc mnie porównacie, że mam mu być równy? - mówi Święty. 26 Podnieście ku górze wasze oczy i patrzcie: Kto to stworzył? Ten, który wyprowadza ich wojsko w pełnej liczbie, na wszystkich woła po imieniu. Wobec takiego ogromu siły i potężnej mocy nikogo nie brak. 27 Czemu więc mówisz, Jakubie, i powiadasz, Izraelu: Zakryta jest moja droga przed Panem, a moja sprawa do mojego Boga nie dochodzi? 28 Czy nie wiesz? Czy nie słyszałeś? Bogiem wiecznym jest Pan, Stwórcą krańców ziemi. On się nie męczy i nie ustaje, niezgłębiona jest jego mądrość. 29 Zmęczonemu daje siłę, a bezsilnemu moc w obfitości. 30 Młodzieńcy ustają i mdleją, a pacholęta potykają się i upadają. 31 Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają.

Jako Boże dzieci możemy być pewni, że nasz Ojciec będzie nas wspierał i dawał nam siłę. Dlaczego jednak możemy być pewnie, że będzie On w stanie to zrobić i to lepiej niż ktokolwiek inny czy cokolwiek innego? Podając tylko kilka z wielu przykładów, które są w tym fragmencie: jest wszechmocny i wieczny; to On stworzył cały świat; to On jest źródłem rozumu i nie ma mądrzejszego niż On; nawet światowe mocarstwa są niczym w porównaniu z Nim; to On ustanawia i strąca władców.

„Z kim więc mnie porównacie, że mam my być równy? – mówi Święty”. Nie ma nikogo, kto by choć trochę zbliżył się do potęgi Boga! Nie ma nikogo, kto mógłby Go pokonać i przeszkodzić Mu w wykonaniu Jego planu. Nie ma żadnego problemu, którego On nie mógłby przezwyciężyć. Jeśli będziemy się Boga trzymać, nie ma nikogo, kto byłby w stanie nas od Niego oderwać. Jak pisał Paweł: „Któż nas odłączy od miłości Chrystusowej? Czy utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz? Jak napisano: Z powodu ciebie co dzień nas zabijają, Uważają nas za owce ofiarne. Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, który nas umiłował. Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, 39 Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz 8,35-39). Choćby ktoś mógł zabrać nasze życie na ziemi, nie może się równać z Bogiem, którego miłość daje nam życie wieczne!

Dlatego właśnie możemy być pewni, że jeśli Bóg obiecuje pomoc tym, którzy Mu zaufają, możemy być pewni, że jest to najlepsza pomoc, jaka kiedykolwiek nadejdzie. Możemy być pewni, że gdy prosimy Boga o pomoc to nawet to choćby spotkały nas prześladowania, możemy nadal ufać, że ostatecznie Bóg zawsze jest przy nas i da nam pomoc, której owoce będą trwać na wieki..

Kiedy nasze siły nie wystarczają, możemy szukać pomocy w wielu miejscach. Wiemy jednak, że mamy Pomocnika, z którym nic i nikt nie może się równać. Możemy powtórzyć za innym psalmistą:

8 Jedni są silni mocą rydwanów, inni — rumaków, nasza zaś siła w imieniu Pana, Boga naszego. (Ps 20)